روز جهانی زن در شرایطی پیش رو است که رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی بیش از سی سال است ظلم و ستم مضاعفی را بر زنان روا داشته و از ابتدایی ترین حقوق انسانی زنان را محروم نموده است.حقوق مدنی،اجتماعی،اقتصادی و سیاسی زنان وسیعا مورد تعرض قرار گرفته و میلیون ها زن در ایران در باتلاق ساخته و پرداخته مناسبات حاکم دست و پا می زنند. اما در این بین زنان کارگر و زحمتکش از همه بیشتر مورد استثمار و ستم قرار گرفته اند و از شرایط به مراتب وخیمتری برخوردارند، و البته طی همه این سال ها بنا به شرایط و موقعیت های ممکن بارها و بارها دست به اعتراض و مبارزه زده اند؛ از همان سال های پس از انقلاب 57 که سرمایه داران مذهبی بر سر کار آمدند، تهاجم خود را نه فقط برای باز پس گیری آزادی هایی که محصول انقلاب بود،آغاز کردند، بلکه با تهاجم جنبش زنان و با توسل سرکوب قوانین ارتجاعی ضد زن را به کرسی نشاندند و استثمار مضاعف زنان کارگر را افزایش دادند. طی سی سال حکومت زن ستیز فرصت های شغلی و امکان معاش برای زنان کارگر و زحمتکش و روشنفکر مرحله به مرحله کاهش یافت و بیکاری وسیع و مشاغل دست چندم به زنان واگذار گردید؛ بسیاری از زنان کارگر و زحمتکش ناچارشدند با دستمزدهایی ناچیز و بخور نمیر و حتی بسیار پایینتر از حد اقل دستمزد رسمی مشغول بکار گردند.فرهنگ مرد سالارانه را با حمایت قوانین و دارودسته های مجری آن، در جامعه رواج دادند و زنان فرو دست جامعه از همه بیشتر در این رابطه مورد ستم قرار گرفتند. اما با گذشت زمان و انباشته شدن خشم و کینه کارگران و مردم،جنبش وسیعی در سال 88 درگرفت که امیدها را برای آزادی و رهایی زنده کرد. آغاز موج دوم مبارزات مردمی در یک ماه گذشته پیشروی بیشتر جنبش را نوید می دهد و راه برای نبردهای نهایی در آینده هموارتر می گردد.
با توجه به دور جدید مبارزات جنبش، شما می توانید نقش بسیار موثری در پیشروی آن ایفا نمایید؛ اساسا در ایران همواره، چه در دوران انقلاب 57 و چه پس از آن در همه عرصه های مبارزه همواره زنان کارگر و زحمتکش حضور موثرو مستمری داشته اند و در جنبش سال 88 و این دوره از مبارزات نیز به راستی،همواره در نبرد علیه ارتجاع ثابت قدم و مقاوم بوده اند؛ جنبش های جاری در جامعه- جنبش کارگری،جنبش مردمی،جنبش زنان و جنبش دانشجویی – هر یک نیروهای قدرتمندی در مبارزه با دستگاه سرکوب و استثمار هستند و بخصوص جنبش زنان از پتانسیل های به مراتب قوی تری از آنچه هست بر خوردار می باشد وبال قوه می تواند میلیون ها زن کارگر و زحمتکش و روشنفکر را بر علیه مناسبات حاکم بسیج نماید و در اتحاد با دیگر جنبش ها و بخصوص جنبش کارگری بساط سرمایه داران و مرتجعان حاکم را برچیند؛ هم اکنون نیز با توجه به توانایی های خود و همراهی با جنبش مردمی در موقعیت کنونی،قادر است به موج قوی تری از مبارزات ایجاد نماید و هر چه بیشتر به تداوم و پیشروی جنبش کارگری ومردمی و زنان کمک نماید.در این دوره از مبارزات اتحاد جنبش های ذکر شده هر چه بیشتر ضرورت می یابد و بر همین مبنا هشت مارس(17 اسفند) را می توان به عرصه ای دیگر از کارزار تبدیل نمود.
کارگران و مردم آزادیخواه!
می دانیم که رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی هنوز از ظرفیت های سرکوب بر خوردار است، و مزدوران زیادی در اختیار دارد،اما جنبش مردمی نیز قدرتمند گردیده و هزارن کارگر و مردم آزادیخواه در مقابل آن صف آرایی نموده اند،دیگر حکومت با یک یا دو گروه و یا تعدادی فعالین سیاسی و کارگری رودر رو نیست بلکه با هزاران و شاید میلیون ها نفر مقابله می کند و هر بار که در خیابان ها دست به سرکوب می زند، ضربه ای بر پیکرش وارد می گردد و قادر به نابودی جنبش نیست.این جنبش ریشه در ده ها سال استثمار،ستم،سرکوب،کشتار،زندان،شکنجه و ... دارد و حال که به میدان آمده با تمام نقاط ضعف و افت و خیز ها، آتشی است که شعله ور باقی می ماند. روز جهانی زن عرصه ای دیگر از مبارزات جنبش است که هم برای رهایی زنان و هم برای تداوم جنبش ضروری است. استثمار و ستم مضاعف بر زنان نه فقط مسئله اکثریت زنان جامعه ما،بلکه معضل همه ما کارگران و مردم می باشد؛ با پیوستن به جنبش مبارزاتی زنان، بخصوص در روز جهانی زن،کارزار دیگری از مبارزه را ایجاد نماییم.
زنده باد جنبش زنان،زنده باد جنبش کارگری،زنده باد جنبش مردمی
کمیته های کارگران سوسیالیست داخل کشور- 9 اسفند 1389
/