۱۳۹۰ فروردین ۲۵, پنجشنبه

بی وقفه پرواز


بي وقفه به سويِ كار پرواز!
بي آنكه روز  را رنگ آميزي كرده
تا خشمِ شب بال ميزنيم
زندگي را بنگر كه با همه زيبايي اش
محو اين نبرد شده است: كار، كار،‌ كار
اينك دوباره به خود باز مي آييم
و مدام توسط جادوگر احضار!
خود را مي نگريم
آن نيروي عظيم انساني،
آن نيروي عظيم انساني،
آن نيروي عظيم انساني كه سوتِ كارخانه ها را به صدا در مي آورد،
جهان را به پيش مي راند
و همچنان خيره كننده و كوبنده براي آزادي خويش مبارزه مي كند.
و در تاريكي ي اين روز مرگي، افقي بي بدليم.
بيگانگي را مي زداييم از خود
و جهان را بر ويرانه هاي تاريخ بشريت خواهيم ساخت.
چنان كه در اكتبر...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
با هر آنچه محدودم می کند

با هر آنچه محجوبم مي كند/
با هر آنچه مخدوشم مي كند/
با هر آنچه محدودم مي كند/
با هر آنچه محرومم مي كند/
با هر آنچه محكومم مي كند در اين دنيا ي وارونه، در اين انجماد خاكستري رنگها،‌ در اين ايستايي ي بي همتا/
مي جــــنــــگم./
تو را مي بينم و همه ي آنهايي كه/
                                      خواستار جهاني آزاد و برابرند/
                                                                         به دور از هر گونه قيد و بندي.../
و خاستگاهي انساني دارند./
.............................................../
بگذار هر چه مي خواهد تلخ باشد/
بگذار هر چه مي خواهد برنجد/
بگذار هر چه مي خواهد متنفر/
و ما/
قالب ها را در هم مي شكنيم/
فرم ها را تكه تكه!/
و اصول اش را به موزه ها بايگاني ،‌ تا همگان سهيم باشيم/
هر كارگر مرد و زن./
بگذار ترس رخنه كند در جان بورژوازي چرا كه ما هيچ چيز را از دست نخواهيم داد به جز غل و زنجيرهايي كه.../
آن طوفان را ترسيم مي كنيم اينچنين:/
                                          كشاكش لحظه ها،‌ حضور خويش تن ها/
حضور زنان كه خود معياري ست در جامعه/
حضور مولدان،‌ زحمتكشان/
آنان كه قرن هاست استثمار مي شوند و خواهان.../
و همواره نابود مي كنيم زيباشناسي را!!!/