۱۳۹۰ اردیبهشت ۳۰, جمعه

اعدام و سرکوب، آخرین ریشه های سست نجات رژیم

وبلاگ کارگران سوسیالیست کردستان
در تاریخ 27 اردیبهشت دستگاه کشتار رژیم، دو برادر به نامهای  محمد و عبدالله فتحی در شهر اصفهان را به دار وحشی گری خود آویخت. این نه اولین بار است که دست رژیم به خون زحمتکشان این جامعه آلوده می شود بلکه مطمئناً آخرین بار هم نخواهد بود. کسی تهاجم وسیع و گسترده رژیم نوبنیاد سرمایه داری ایران به کارگران و زحمتکشان و کشتاروحشیانه زندانیان سیاسی در دهه 60 را از یاد نخواهد برد و در ادامه همین تهاجم وسیع و گسترده، در طول یکسال گذشته بیش از 650 نفر در زندانهای رژیم به جرمهای مختلف به دار آویخته شده اند که بیشتر این اعدامها در خفا صورت گرفته و تنها بعد از اعدام ها، خبر آن به بیرون درز نموده است.هم اکنون در کردستان نیز دو فعال سیاسی به نام های حبیب الله لطیفی و شیرکو معارفی در زندانهای رژیم سرمایه داری ایران به اعدام محکوم شده اند و خبرها حاکی از آن است که حکم آنها به دایره اجرای احکام رفته و ترس آن می رود که هرآن، رژیم به صورت مخفیانه- همچنانکه در مورد اعدام 5 فعال سیاسی در سال گذشته انجام داد- به اعدام آنها اقدام نماید.
همه ما به خوبی می دانیم که رژیم سرمایه داری ایران بعد از توافقاتش با نظام جهانی سرمایه در سال 57 با سرکوب و کشتار سیاسی و گوشت دم توپ کردن زحمتکشان این جامعه در طول 8 سال جنگ، خود را به عنوان نماینده ای صالح برای سرمایه داری ایران و جهان معرفی نمود. هر انسان واقع بینی با دنبال نمودن پروسه به قدرت رسیدن رژیم اسلامی سرمایه داری ایران پی می برد که دستگاه کشتار بی وقفه ادامه دارد و هر روز جوانان و زحمتکشان این جامعه را هر چه بیشتر در خود فرو می برد. اما زحمتکشان ایران می دانند که این اعدامها در این دوره حاکی از قدرت رژیم نیست بلکه به واقع، ناشی از ضعف و چندپارگی اش می باشد و تقلاهای آخر برای نجات از گرداب پیش رو.
با عطف به همین آگاهی است که مبارزه متحد و سراسری کارگران و زحمتکشان ایران می تواند شکل بگیرد و با کمک سلاح اعتصاب توده ای رژیم را به زانو در بیاورند تا دیگر شاهد چنین صحنه های دلخراشی در جامعه نباشیم و امنیت و رفاه و آزادی اجتماعی برای تمامی زحمتکشان تامین شود. در این میان نقش طبقه کارگر هر چه بیشتر، به دلیل موقعیت حساسی که در اقتصاد سرمایه داری ایران دارد پررنگ تر می شود و می تواند آن نیروی عظیم اجتماعی باشد که توان شکل دادن به یک مبارزه سراسری قدرتمند برای سرنگونی کامل رژیم از تمامی جناحهایش را داشته باشد.
زحمتکشان کردستان هم به مانند سنت تاریخی خود در جریان چندین دهه مبارزه با رژیم سرمایه داری، می توانند از همین اکنون با یک اعتصاب سراسری، جلوی اعدام این عزیزان را بگیرند و رژیم را به عقب نشینی وادار نمایند. اینبار آزمونی سخت در پیش روی زحمتکشان کردستان است. نباید منتظراعدام این عزیزان شد و سپس به اعتصاب روی آورد این نوشداروی پس از مرگ سهراب است، باید از همین اکنون با اعتصابی سراسری و متحد وارد میدان شد، این مسئله می تواند رژیم را به عقب براند وگرنه همه ما شاهدیم که کردستان برای از دست دادن عزیزانش، یکسال پیش در اعتصاب رفت اما این همان رژیم است که باز به کشتار و اعدام ادامه می دهد و در سراسر ایران هر روز جان انسانها را به سادگی می گیرد. کارگران و زحمتکشان کردستان می توانند با یک اعتصاب سراسری، جنبش اعتراضی سراسر ایران را به پیوستن به این مبارزه فرابخوانند و پتاسیل عظیم خود را در مبارزه با رژیم بار دیگر نشان دهند، بنابراین کردستان می تواند پیش قراول این مبارزه سراسری باشد.
کارگران، زحمتکشان کردستان!
نگذاریم اینبار رژیم با خیال آسوده چند نفر از عزیزان ما را به مسلخ کشتار خود ببرد کاری که در اصفهان و ارومیه وتهران و... انجام داده است. حوادث دو سال اخیر نشان داده که این رژیم برای نجات خود، عزم خود را برای فشار و سرکوب هر چه بیشتر کارگران و زحمتکشان این جامعه جزم نموده است. قدرت متشکل ما این اجازه را به رژیم ضد زحمتکشان نمی دهد و می تواند عزیزانمان را از خطراعدام برهاند. بنابراین قبل از وقوع اعدام، اعتصاب را شروع نماییم بعد از اعدام، بر جسارت رژیم هر چه بیشتر افزوده می شود و در آینده باز هم شاهد چنین صحنه هایی خواهیم بود. بنابراین با سلاح اعتصاب توده ای، زندانیان محکوم به اعدام را نجات دهیم و خواهان آزادی کارگران زندانی و دیگر زندانیان سیاسی شویم.
پیش به سوی اعتصاب سراسری کارگران و زحمتکشان در کردستان
پرتوان باد جنبش سوسیالیستی کارگران کردستان
مرگ بر نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران
وبلاگ کارگران سوسیالیست کردستان
اردیبهشت 1390
http://kworkersocialism.blogspot.com/
ksocialist8@gmail.com