ما سوسیالیست ها، از این دستاوردهای بزرگ غافل نیستیم و هر گامی که در جهت تثبیت هر کدام از مطالبات کارگران کردستان که در اول ماه می ها مطرح می شود را برای پیشروی جنبش سوسیالیستی نه تنها در کردستان بلکه در سراسر ایران ارزشمند می دانیم و آن را راهگشای پیشروی هر چه بهتر و کامل تر این جنبش می شماریم. ما به هیچ وجهی نباید از فضای سرکوب و اختناق حاکم در جنبش های کارگری ایران و نیز سایر جنبش های اجتماعی غافل باشیم و آن را دستکم بگیریم به ویژه در دوره ای که رژیم می داند با هر قدم پیشروی جنبش کارگری در تحمیل خواسته هایش در بحران سیاسی و اقتصادی موجود، بر رادیکالیزم جنبش های اجتماعی دیگر می افزاید و راه را برای سرنگونی رژیم سرمایه داری ایران فراهم تر می سازد، از همین روست که رژیم به شدت هر چه تمام تر سعی در سرکوب جنبش کارگری و نیز زندانی نمودن فعالین کارگری دارد این رژیم می داند که پیاده نمودن برنامه های اقتصادی اش مطمئناً جنبش های اجتماعی وسیعی را به میدان مبارزه می کشاند که در این میان طبقه کارگر به دلیل جایگاهش در تولید اقتصادی و نیز متاثرشدن مستقیم از بحرانهای اقتصادی و سیاسی این پتانسیل را دارد که بنیان رژیم با همه جناحهای سبز و سیاهش را به باد دهد.
اما مسئله مهم در اینجا در رابطه با جنبش کارگری کردستان این است که بتوانند از بحران پیش آمده در فضای سیاسی ایران- که از سال 88 شروع گردیده است و هر روز بر عمق این بحران افزوده می شود- به نفع کلیت توده های کارگر و زحمتکش این جامعه حداکثر استفاده را ببرد. منفعت توده های زحمتکش کردستان در پیوند با منفعت سراسری توده های کارگر و زحمتکش ایران تعریف می شود. فعالین چپ و سوسیالیست کردستان باید در این دوره بتوانند به یاری یک تحلیل درست و طبقاتی مشخص از اوضاع سیاسی و اقتصادی ایران در محکم تر نمودن هر چه بیشتر این پیوند بکوشند و با توجه به سنت تاریخی اعتصاب در کردستان، این سنت را به ابزاری مناسب و برنده در شرایط فعلی برای یاری رساندن به جنبش اعتراضی سراسری تبدیل نمایند. جنبش سوسیالیستی زحمتکشان در کردستان نمی تواند مدعی رهایی طبقه کارگر و توده های زحمتکش کردستان باشد در حالیکه بزرگترین ضعفش عدم برقراری پیوند و ارتباط فعال با یک جنبش سراسری در ایران است. مطالبات امسال جنبش کارگری کردستان به مانند چند سال قبل هنوز هم بر مطالبات رفاهی و سیاسی تمام توده های زحمتکش این جامعه تاکید دارد اما آیا تنها طرح این مطالبات کافی است تا یک حرکت سراسری یکپارچه متشکل از تمامی زحمتکشان و کارگران ایران حول این مطالبات شکل بگیرد؟ آیا حواله نمودن این مطالبات به اول ماه می سال اینده و فراخوانی دیگر و قطعنامه ای دیگر، بزرگترین انفعال برای جنبش کارگری در کردستان و حتی سراسر ایران نیست؟
برای فعالین سوسیالیست کردستان، اول ماه می و تاکتیک اعتصاب توده ای یک دکور و ویترین نمایشی نیست بلکه مبارزه ای مداوم و همیشگی در راستای پیشبرد منافع زحمتکشان جامعه کردستان و ایران است. اول ماه می، روزمبارزه برای بیان خواست و مطالبه کارگران و تثبیت این روز در مبارزات کارگران است و روز های دیگر روزهای مبارزه و تعیین استراتژی و تاکتیک برای پیش بردن این مطالبات است. کارگران سوسیالیست کردستان سنت تاریخی و طولانی از مبارزه علنی و مخفی را پشت سر خود دارند، امری که امروز در دل این شرایط می تواند پیش برنده مبارزات جنبش کارگری کردستان باشد. امروز نباید تنها به یک نوع از مبارزه بسنده نمود مبارزه طبقه کارگر در هیچ کجای تاریخ مبارزات سیاسی و حتی صنفی، تنها یک مبارزه علنی و یا یک مبارزه مخفی نبوده بلکه همیشه تلفیقی از این دو سبک مبارزه به تناسب شرایط و نیز توازن قوای طبقاتی، مبارزه کارگران را به پیش برده است. جنبش کارگری در کردستان امروز نیاز مبرم به تلفیق درست و اصولی مبارزه علنی و مخفی دارد امری که باید در این دوره در دستور کار فعالین سوسیالیست جنبش کارگری قرار بگیرد و به آن توجه مضاعفی نمایند.
پرتوان باد جنبش سوسیالیستی کردستان
زنده باد انقلاب
وبلاگ کارگران سوسیالیست کردستان
www.kworkersocialism.blogspot.com